- trinkinis
- trìnkinis, -ė adj. (1), trinkìnis (2) Pln 1. NdŽ padarytas (ppr. išskaptuotas) iš trinkos: Trìnkinis avilys DŽ. Trinkiniùs aulius iškerta su kapokle Šts. 2. žr. trinkelinis 1: Variklyje yra trinkinis stabdis rš.
Dictionary of the Lithuanian Language.